Daar liep ik op de camping: De berg af, met mijn boek “Het Verborgen Symbool” van Dan Brown onder de arm. Ik verheugde me op even relaxen bij het zwembad en het verhaal: Langdon wordt naar Washington gelokt, waar hij de wereld moet behoeden voor misbruik van kennis die in juiste handen kan leiden tot “Verlichting” en een betere wereld, maar in verkeerde handen kan leiden tot de ondergang ervan.
In het soepel lopende, spannende verhaal zitten leuke weetjes, over kunst, mystieke vormen en architectuur, maar het gaat ook over ontwikkeling van ons als mensen of mensheid. Zo wordt o.a. de Apocalyps aangehaald, dat in plaats van de ondergang van de wereld eigenlijk verwijst naar het Boek der Openbaringen (van Johannes), waarin God verborgen dingen openbaart aan de profeet; voor het opheffen van de sluier, die ons kan helpen bij onze zoektocht naar God en naar “Verlichting”. Die Goddelijkheid, lees ik ook hier, moet ook wel in de mens zitten, als we weten dat God de mens naar zijn evenbeeld heeft geschapen. Waar we verantwoordelijkheid voor zouden moeten nemen, omdat dat Goddelijke verborgen of versluierd is. Het wacht op ont-dekking, waarvoor we in de Bijbel en wijsheden uit andere godsdiensten of stromingen richtlijnen kunnen vinden.
Verlichting” is eigenlijk niets anders dan ontwaken of bewust worden. het zien van de werking van je eigen geest, die jou en jouw naasten “gevangen houdt in lijden” en het ontdekken van de weg naar verandering zodat dit “lijden” wordt opgeheven.
Pfff, zul je misschien denken, ik lijd niet zo. Of wat heb ik hier nu aan. Houd nog even vol, want onbewust lijd je wel en laat je lijden. Want ook jij kent stress, ergert je vast aan (het gedrag van) bepaalde mensen en reageert daarop.
Op weg naar dat zwembad hoorde ik een moeder boos te keer gaan tegen haar zon van een jaar of 13. Hij had een bal keihard tegen het hoofd van zijn zus geknald en dat kon toch niet! Hij moest naar de tent, voor straf. Met een dosis normbesef die ze over hem uitstortte, nam ze haar dochter in bescherming en moest hem een lesje geleerd worden. Zijn gedrag had haar flink getriggerd, want haar monoloog hield wel enige tijd aan, waarbij ze het op zijn persoon speelde. Voor zijn tegen-verhaal had ze weinig aandacht. Het deed me plaatsvervangend pijn in mijn hart.
Herkenbaar? Voor mij helaas wel. Tja, opvoeden valt ook niet mee. Bepaald gedrag van mensen of onze kinderen, plaatsen, situaties en zelfs geuren en kleuren wekken onbewust oude gevoelens van pijn in ons wakker. Omdat we daar niet aan herinnerd willen worden, hebben we een systeem ontwikkeld waarbij we, zonder dat we ons ervan bewust zijn, vervallen in bepaald automatisch gedrag dat we als het ware “uitleven” op anderen. O.a. Jung heeft veel van deze “(arche)typische”, automatische gedrags- en gevoelspatronen beschreven.
In haar onbewustheid kon de moeder geen oog hebben voor de pijn van haar zoon, die blijkbaar zo getergd was dat dit zulk akelig gedrag bij hem triggerde. Door niet het gedrag en de emoties te bespreken, maar het op zijn persoon te spelen, raakt ze hem pijnlijk in zijn ziel. Niet onwaarschijnlijk zal het op termijn het tegenovergestelde effect hebben.
Naar mate hij zich vaker niet gehoord of gezien voelt en dus geraakt wordt in zijn hart of ziel, zal ook zijn behoefte groeien om een beschermingslaag om zichzelf en zijn “pijn” te bouwen. De boosheid richting zijn zus of het verdriet van het onbegrip kan niet worden verwerkt en werkt na, hetgeen zich uiteindelijk kan uiten in gedrag en fysieke klachten. Hij zal onbewuster worden en meer automatisch en “typisch beschermingsgedrag” laten zien, om in de toekomst beter opgewassen te zijn tegen anderen.
Uit onveiligheid scheiden we ons zo onbewust af van een deel van onszelf én van anderen, in plaats van dat we ons verbonden blijven voelen, met anderen en al het goede. Dat deel van onszelf dat we afschermen, ontwikkelt niet met ons mee. Toch popt het op allerlei momenten wel weer op als we mensen tegenkomen die in onze “allergie” zitten, waardoor we heel ineffectief weer als peuterpubers kunnen reageren. Het bizarre is, dat we dat gedrag van de ander zelfs aantrekken, bijvoorbeeld pestgedrag.
En zo houden we elkaar gevangen en wordt, vaak zelfs uit goede bedoeling, onhandige liefde, zelfbescherming, onbegrip of onwetendheid, ons lijden van generatie op generatie, van mens tot mens, doorgegeven. Onze goede (Goddelijke) aard verdwijnt, wordt versluierd, om plaats te maken voor steeds minder adequaat, in meer of mindere mate zelfs destructief gedrag.
Gelukkig kan het ook anders en willen steeds meer mensen daarvoor bewust een andere weg inslaan. En dat vraagt eigenlijk niet meer dan bewustwording. Daarvoor hebben we naast de gebruikelijke (loopbaan) coaching, enneagramcoaching, re-integratie- en outplacementtrajecten, ook een interessant trainingsaanbod, met en zonder het enneagram.
Voor bewustwording heb je het nodig om af en toe even stil te staan bij jezelf. Door bijvoorbeeld meditatie. Zelfs eenvoudige ademhalingsoefeningen kunnen helpen. Met heel eenvoudige technieken kun je leren je hartritme direct te beïnvloeden en snel het stressniveau in je lichaam naar beneden te brengen. M.b.v. biofeedbackapparatuur wordt dit direct zichtbaar op je PC of mobiel. Bekijk het filmpje op de pagina stress de baas om te zien welke invloed stress heeft op jou en je relaties en lees daar meer over hartcoherentie.
